چهار شنبه حس عجیبی داشتم .مثل مرداد ماه تو بابلسر, رو صخره های کنار دریا فرهاد ساز می زد من چند تا صخره با فاصله از اون محو صدای ساز فرهاد و موجای دریا . چقدر با هم هماهنگ بودند
حالا بازم بعد سه چهار ماه همون حس بهم دست داد .تا حلا شده دلت بخواد چشمات رو ببندی ,رو خط سفید وسط خیابون راه بری , درحالیکه دستات به دوطرف باز هستند و حس کنی که این راه هر لحظه بالا و بالاتر میره انقدر بالا که دیگه نزدیک خداشدی حضورش رو با تمام وجودت درک کنی.
شده؟؟؟