.چی می شد یه بارونی از آسمون می اومد که از رخشا و وایتکس بود
.هر چی بدی و کثافت رو ÷اک می کردآدم های بد - دورو - ریاکار ...همه رو ا زبین می برد
.فقط ÷اکی می موند و صداقتو آدم گیج نمی شد کی راست می گه کی دروغ
یا اینکه دوستش واقعا ساده دله یا خودشو زده به ساده دلی. اگه اینطوری میشد هیچوقت شک نمیکردیم طرف مقابلمون یک آدمه با ظاهر خوب و باطن بد یا یک آدم با ظاهر بد و باطن خوب ؛ و فقط یکی که ظاهر خوب داشته با باطن ؟؟ اونو جلو ما خراب کرده
یا مثلا آدم هایی که شاید ساده دل باشن , دیگه دروغگویی نیست که بهشون دروغ بگه و بین اونو دیگران رو بهم بریزه !!هر چند آدم درست و منطقی هر چند ساده دل کسی هست که به طرف مقابل اجازه صحبت و دفاع کردن رو بده نه اینکه چهار کلمه حرف که شنیدبا چهار تا اتفاق دیگه سر هم کنه بعد دوستشو محکوم کنه اونوقت حکم صادر کنه و اجراش هم بکنه.این طوری هر کی بره دادگاه برنده بیرون میاد